Direniş bir sevdalının hayat intizarıdır. '' Susarsa çatışma, konuşursa savaş, yazarsa destan, Severse Devrim olur''

Devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi...

İnsan ömrünün pamuk ipliğine bağlı olduğu bir ülkede yaşamak, daha doğrusu hayatta kalmakta bir ihtimalden ibaretti artık.

Kadere diyecek bir şeyimiz yok elbette.

Ama insan kaderinin ne kadarını kendisi yazabilir ki?

Hiç kimse kaderinin bir kenarına serseri bir namludan çıkan bir mermi ile vurulmayı yazmak istemez herhalde…

Ya da Şehit olacağı ihtimalini düşünmek bile istemez Askere giderken…

Ve kimse hayal etmez…

Taksim Meydanı’na konulmuş bir bombanın patlamasından sonra canından olmayı…

Alışık olmadığımız bir süreçten, alışık olmadığımız bir şekilde ve alışık olmadığımız bir hızla geçiyoruz.

Nerede mayın var, nerede yok belli değil yürüdüğümüz yollarda.

Üç ihtimalli bir maça hep 1–0 yenik başlıyoruz.

Ve hep yeniliyoruz…

Şikeli yâda şikesiz ne fark eder ki…

Sonuçta tüm maçlarda sadece biz görüyoruz kırmızı kartları…

Devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi...

Provası günlerden önce yapılmış bir gelinliğin damadını beklediği gibi beklerdi Eylüller onu.

İmkânsıza şarkı söyleyip, rüzgâra karşı dimdik durabilmekti belki de…

Olasılık, atom fiziği ve bizi biz eden o amansız sevda…

Ve açlık ve sefalet ve yoksulluk…

İnsan ömrünün pamuk ipliğine bağlı olduğu bir ülkede yaşamaktı belki de…

Nerede, ne zaman hangi bombanın patlayacağı belli olmayan…

Kaderlerinde yazmadığı halde kaderleri başkaları tarafından yazılanların, umutların, yarınların, geleceğin bozuk para gibi harcandığı bir zaman diliminde tek dal sigara uğruna bıçak darbelerine maruz kalmaktı belki de…

Belki de dostun attığı gülden yaralanmaktı.

Ağlamaktı belki de giden sevgilin ardından.

Yorulmaktı, kahrolmaktı, tükenmekti belki de hayaliyle sevişirken olmayan sevgilinin…

Üç ihtimalden birini seçmek zorunda olduğun bir iddia kuponunu karalamaktı…

Umut etmek, özlemek ve sonunda yine yıkılmaktı…

Sahada 10 kişi kalıp Fenerbahçe’ye yenilmekti belki de…

Belki de direnmekti hayatın tüm acımasızlığına karşı…

Sonuçta, bir ihtimaldi…

Ve her ihtimal, yeni bir umudun yeşermesiydi…

Devrim, vaktiyle bir ihtimaldi ve çok güzeldi...