Alaplı Belediye Başkanı Dr. Nevzat Çimenoğlu partisinden istifa ettikten sonraki süreçte istifa ettiği için Demokrat Parti sempatizanları tarafından eleştiri yağmuruna tutulmuştu. Bir süre bağımsız olarak başkanlığa devam eden Çimenoğlu’na, geçtiğimiz gün Ak Parti Grup Toplantısında Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından törenle Ak Parti rozeti takıldı. Resmen Ak partili oldu.  İşte ne olduysa bundan sonra oldu. Ak Parti hariç tüm partililerin eleştiri okları başkan Çimenoğlu’nun üzerine doğru döndü.  Alaplı ve Ereğli’nin genelde en güzel yaptı tek şey olumlu yada olumsuz hep eleştirmek. Zonguldak’ın diğer ilçeleri ve beldelerinde bu gibi konulara rastlamak pek mümkün değildir. Bulunduğu yerin menfaatleri için gece gündüz kafa yoranlar oralarda. Milletvekillerini, bakanları hatta başbakanı sorunlarının çözümü için bunaltanlar da oralarda. Eleştirmek konusu sadece bize mahsus.  Yerel seçimlere üç yıldan fazla bir zaman kaldığı halde şimdiden 2014 yılının Alaplı Belediye Başkanı seçimi için gizli hesap yapanlardan bizde, ne işi var o partide bize gelseydi diyerek geçmişte Başkan Çimenoğlu’nun açıklamalarını arayanlarda bizde. Buldunuz ne olacak. Alaplı’ya ne faydanız dokunacak…

 Gerçek anlamda Alaplı’yı düşünen kimse yok.  Ben bu yanlış gidişattan dolayı gerçekten üzülüyorum, ama Alaplı için üzülüyorum. Siyasi partiler sadece siyasi bir şemsiyedir.  Bu şemsiye,  bu gün Ak’sa yarında kara yada mavi olabilir. Önemli olan ilçeye ne kadar hizmet gelecek, yatırım bekleyen hizmetler hayata ne zaman geçecek.  Bunları tartışalım. 15 yıldır Alaplı’ya gelen her siyasetçi fatih Mahallesine köprü yaptırma sözü vermedi mi? Peki neden yapılmadı? Yada bu gün neden yapılması için ödenek ve çalışmalar gerçekleşti.  Asıl ilçe halkı olarak bunu sorgulamamız lazım. İktidarı ve muhalefeti olarak daha, daha çok hizmet ilçemize nasıl alırız bunun hesaplarını yapmak lazım. 17 Şubat Birlik ve beraberlik günün 10. Yılındayız. Üzülerek bu yılda kutlayamadığımızı ifade etmek isterim. Birlik ve beraberlik günlerinde işte bu gibi sorulara cevaplar aranırdı. Şimdi ne yapıyoruz “boş boş konuşuyoruz”  fikir üreten yok, soru soran yok, çözüm bulanda yok.