İslam dini, zenginlerin fakirlere yardım etmesini önemsediği kadar, yardım etmenin usul ve adabını da önemsemiştir. Bir başkasına maddi yardımda bulunmak, hassas bir konudur. Yardımda bulunurken karşıdakini incitmemek, izzet-i nefsini rencide etmemek ve kesinlikle gurura kapılmamak icap eder. Cenab-ı Hak, ihtiyaç sahiplerine yardım edecekleri şöyle uyarıyor: “Güzel söz ve bağışlama, arkasından incitme gelen sadakadan daha iyidir. Allah zengindir, acelesi de yoktur.” (2.Bakara–263) “Ey iman edenler! Allah’a ve ahiret gününe inanmadığı halde malını gösteriş için harcayan kimse gibi, başa kakmak ve incitmek suretiyle, yaptığınız hayırlarınızı boşa çıkarmayın. Böylesinin durumu, üzerinde biraz toprak bulunan düz kayaya benzer ki, sağanak bir yağmur isabet etmiş de onu çıplak pürüzsüz kaya haline getirivermiştir. Bunlar kazandıklarından hiçbir şeye sahip olamazlar. Allah, kâfirleri doğru yola iletmez.” (2.Bakara–264) Sadaka olarak vereceğimiz malların nitelikleri de son derece önemlidir. Sadaka ve zekât olarak vereceğimiz şeyler, değersiz, eskimiş ve kullanılmayacak durumda olmamalıdır.Kendimize layık görmediğimizi başkasınada layık görmemeliyiz,bu nasıl olsa muhtaç mecburi alacak,ihtiyacı var diye küçümseyerek,inciterek yardım etmemeliyiz. Kur’an-ı Kerim, infak edeceğimiz malların nitelikleri konusunda bizleri şöyle uyarır: “Ey iman edenler! Kazandıklarınızın iyilerinden ve rızk olarak yerden size çıkardıklarımızdan hayra harcayın. Size verilse, gözünüzü yummadan alamayacağınız kötü malı, hayır diye vermeye kalkışmayın. Biliniz ki Allah zengindir, övgüye layıktır.” (2.Bakara–267) “Sevdiğiniz şeylerden (Allah yolunda) harcamadıkça “iyi” ye eremezsiniz. Her ne harcarsınız, Allah hakkıyla bilir.” (3.Al-i İmran–92) Desinler için yapılan yardımlar, boşa gider; bu tür yardımlar, yardım edene hiçbir fayda sağlamadığı gibi, riya niyeti taşıdığından, sahibini günaha bile sokar. Kur’an, iman etmedikleri halde gösteriş için mallarını sarf edenlerin bu işlerinden fayda görmeyeceklerini şöyle haber veriyor: “Allah’a ve ahiret gününe inanmadıkları halde mallarını, insanlara gösteriş için sarf edenler de (ahirette azaba duçar olurlar). Şeytan bir kimseye arkadaş olursa, ne kötü bir arkadaştır o!”(4.Nisa–38) Fakirlere yardım etmekte olan kişi, şöyle düşünmelidir: